Sigarayı Balkondan aşağıya "İttiriverdim."

İki ay öncesine kadar sigarayı bırakmayı düşünmüyordum.Çünkü;sigara içmeyi seviyordum.
iki amcam ve bir dayıoğlum akciğer kanserine yenik düşmelerine rağmen,sigarayı bırakmayı düşünmüyordum.
Eşim,yıllardı söylenir,"Ne olur şunu bırak." diye,ama umursamazdım.

Her neyse...iki ay önce 38 yıllık beraberliğimiz olduğunu hesapladım.Peki,otuz sekiz yıllık beraberlik süresince neden hiç olay olmamıştı?
İnsan,çok sevdikleriyle bile gün içinde anlaşmazlıklara düşüyor ve tartışıyor.nasıl olur da otuz sekiz yıldır bu sigarayla sorun yaşanmaz?,diye düşünmeye başladım.
Sonra yılbaşı akşamı bırakmaya karar verdim.
Karar verdim vermesine de emin değildim.
Taaa ki,...iki gün öncesine kadar.Geçen hafta amcoğlu Murat aradı.Kısa hal-hatır sohbetinden sonra,
Murat:
-Amca,sigarayla aran nasıl?,diye sordu.Emin değilim ya;
- Yeğen bırakmayı düşünüyorum.
Murat:
- Len amca,bırak gitsin anasını satayım.Ben on-beş yirmi gün oldu bıraktım.
Şaşırmıştım.Murat,benden aşağı kalmıyordu.Günde en az iki paket sigara tüketiyordu.
-Amca, hava iyiydi.Balkonda oturmuş çayın yanında sigara tüttürüyorduım.Bu arada "küm,küm" öksürüyorum.Öksürük o kadar şiddetli ki, bir elimde çay bardağı,diğer elimde sigarayla dönüp dururken,kenarda duran paketi öfkeyle ittiri verdim.Paket aşağıya düştü.bende gidip bir daha onu düştüğü yerden almadım.Yerine başka paket sigara da almadım.İki gün sonra öksürükte geçti.
Sende öyle yap,balkondan aşağıya ittiriver,gitsin.Bir daha da yerine paket alma...
Murat'ın önerisi hoşuma gitti.
Yılbaşı akşamı saat 24'e 1 kala, yarım kalan son sigara paketini törenle balkona taşıdım ve üçüncü kattan aşağıya
"İttiriverdim"
Sizde öyle yapın.Sigarayı beyninizden ve cebinizden "İttiriverin" gitsin...